Altijd wat te doen, erop uit

Voor paal staan

Bij de vorige nichten-en-neef-dag, had ik mijn outfit gescoord in de kringloop. Natuurlijk, waar anders. Ik was enthousiaster over mijn outfit dan over de activiteit. De workshopleider trouwens ook.

Toen we zijwaarts heuvelopwaarts gingen, gleed ik uit, waardoor we als dominostenen omvielen. Toen we de eerste keer naar beneden mochten, ging ik achterwaarts. Iedereen vroeg zich af hoe ik dat voor elkaar kreeg. Ikzelf ook. Toen we voor een tweede keer naar beneden mochten, ging ik wel voorwaarts, maar gleed ik recht op de workshopleider af. Remmen lukte niet. De derde keer mocht ik niet meer naar beneden. Ik was er ook wel klaar mee.

‘Je outfit is fantastisch, daar ligt het niet aan. Maar, ga er maar niet mee op de ski-piste. Houd het maar bij foute party’s.’ Dat was het advies van de skileraar.

‘Geeft niks,’ zei Henk tegen mij toen ik mijn verhaal had gedaan. ‘Ik hoef niet op skivakantie.’

Afgelopen weekend zocht ik mijn outfit bij elkaar uit mijn eigen kast. Volgens Henk voldeed mijn outfit niet aan de workshopeisen. Er hadden hakken bij gemoeten en minder kleding. Hij was niet echt enthousiast over mijn outfit, maar des temeer over de activiteit. Ik moest veel filmpjes sturen.

Toen we voor de eerste keer eromheen mochten draaien, draaide ik in een keer in de goede richting. Toen we op de kop er tegenaan mochten staan, zwiepte ik mijn benen in de lucht, zonder iemand te raken. Toen we op de kop erin mochten hangen, lukte mij dit, na enige oefening, ook.

Wanneer ik de pijpen van mijn korte broek wat hoger optrok, was mijn outfit prima geschikt. Maar ik houd het bij een workshop paaldansen en ga er niet mee naar de foute party’s.

‘Geeft niks,’ zei Henk toen ik mijn verhaal had gedaan. ‘Het mag ook gewoon thuis.’

*Foto gemaakt in Kopenhagen, toen wij op trollenjacht waren.

Previous Post

You Might Also Like

No Comments

Leave a Reply