In de herfstvakantie ging ik met mijn zusje Mareen en haar zoontje Siem, mijn moeder en Lucas naar de boerderij van mijn oom en tante. Wij sliepen twee nachten aan de rand van Wormer en Jisperveld tegen de Beemster boven de koeienstal. Mijn oom en tante hebben boven de koeienstal een prachtig appartement gebouwd. Een plek waar je heerlijk kan spelen, slapen en genieten van het uitzicht.
Je kijkt vanuit het raam uit over de landerijen die worden verdeeld door de vele slootjes. De koeien kunnen vrij in en uit de stal lopen. Drie keer raden waar Siem en Lucas de hele ochtend stonden. Juist; voor het raam. Om 07.00 uur waren de eerste koeien al buiten. (Ja en toen waren wij ook al wakker. Gaap.) De dames wachtten voor de stal totdat de opperkoe wakker was. Toen opperkoe Klara rond 08.30 uur de stal uitstapte en richting de wei liep, ging de rest haar achterna. Kuddedieren. Gek op gewoonte.
Fietsen door de Zaanstreek
Om 08.00 uur hadden wij, Mareen, Siem, Lucas en ik het ontbijt allang op. Toen oma ook wakker was, verlieten wij de stal. Wij stapten op de fiets. Siem zat bij oma achterop. Lucas zat in de fietskar. Mareen slipte achter ons aan door de landerijen. Zij fietste op de elektrische fiets van mijn tante. Een fiets met een voorwielmotor en een eigen wil. We fietsten door de Zaanstreek met oma voorop. We zijn net kuddedieren. Als we op vakantie zijn, zet Mareen altijd een fietsroute uit met de fietsknooppunten. Dus we fietsen nu ook een knooppuntenroute. Want ja, we zijn ook gek op gewoonte.
Zaanse Schans
‘Zo gaat de molen, de molen de molen. Zo gaan de wieken, de wiehieken’. Dit lied ging op repeat. Bij de molens op de Zaanse Schans stapten we af. We verbaasden ons over de kuddes toeristen op de schans. Het was geen eens super mooi weer. Maar desondanks wel heel druk. Ach, we snapten die toeristen ook wel. Het is hier prachtig. Het historische dorpje met de mooie houten huizen hebben wij niet bezocht. Te druk.
Zo gaat de molen, de molen, de molen. Zo gaan de wieken, de wiehieken.
Zon, zee en strand
Aan het eind van de dag brak de zon door. Wij gingen naar het strand. Er stond een flinke wind. Dat kon ons niet deren. Siem en Lucas kregen weer hun water- en winddichte pak aan. Lucas ging bij mij op de rug. Siem rende weg voor de golven. ‘Oma rennen voor het water!’. Te laat. Natte voeten. Omdat er een flinke wind stond, waren er veel kitesurfers. En omdat het strandseizoen voorbij was, werden alle strandhuisjes met trekkers en shovels het strand afgereden. Er was heel wat te beleven op het strand.
Te laat. Natte voeten.
Fietsen naar De Rijp
Ons laatste uitje was een fietstocht, ja een knooppuntroute, naar het mooie dorp De Rijp. Dit dorp werd aan de eind van de 13e eeuw al gesticht. Het dorp is welvarend geworden door de visserij en het verwerken van hennep. We hebben een klein rondje gewandeld door het dorp. Hier staan allemaal oude huizen in Zaanse stijl. Het dorp is beschermd dorpsgezicht. Zeker een bezoek waard! Daarna stapten we weer op de fiets en gingen we met de fiets op de pont.
Het was een fijne mini vakantie! Op en top Nederlands. Met molens, herfstweer, strand en heel veel koeien. Logeren op de boerderij: daar moeten we een gewoonte van maken.
Laten we daar een gewoonte van maken.
Klara de koe
No Comments