Iedereen vraagt al wekenlang of ik de baby kan voelen. Nee. Ik voelde nog zeer weinig. Af en toe een rare borrel. Maar dat kon net zo goed mijn maag of darm zijn. Iemand gaf mij de tip dat ik meer contact moest gaan maken met de baby. ‘Dan voel je het vanzelf. Je moet je beter concentreren’. Een ander voorspelde dat het geen stoere jongen of meid zou worden: ‘Wat is jullie baby een watje, zeg. Ik voelde die van mij al heel snel’. Ik kan jullie vertellen: ik concentreer mij als een gek en onze baby is GEEN watje!! De Frauenarzt stelde mij gerust. De placenta ligt aan de voorkant. Dan duurt het langer voordat je wat zal gaan voelen. En ja hoor!! Na 24 weken voelde ik iets in mijn buik ploppen. Af en toe plopt het zo hard dat Henk het ook kan voelen. Zelfs op de momenten dat ik mij er niet op concentreer voel ik de baby. Dat is een prachtig gevoel. Nu na 26 weken plopt het soms zo hard dat mijn hele buik ervan beweegt. Dat moet wel een super stoere baby zijn!
Altijd wat te schrijven
No Comments