Altijd wat te schrijven, Sterrenkindje

Het bijzetten van de urn van ons sterrenkindje

22 juni 2023

We wisten het van elkaar. Zonder iets te zeggen en zonder elkaar aan te hoeven kijken, wisten we dat we allemaal hetzelfde voelden. We kenden elkaars verhaal niet, we hadden misschien niet eens hetzelfde meegemaakt. Maar toch (her)kenden we elkaars verdriet. Het was fijn om samen te komen, samen te huilen en samen afscheid te nemen. Samen afscheid te nemen van onze sterrenkindjes. De as van onze sterrenkindjes zat samen in één urn. Door de tranen heen keken we naar de urn die voorin het kappelletje stond. De voorganger las enkele mooie gedichten voor. De organist speelde een paar prachtige liederen en samen zongen we met trillende stemmen samen een lied. Een lied voor onze kindjes. Voor onze kindjes die nu aan de hemel stralen.

Door de tranen heen keken we naar de urn die voorin het kappelletje stond.

Laß warm und hell die Kerzen heute flammen, die du in unsre Dunkelheit gebracht, führ, wenn es sein kann, wieder uns zusammen. Wir wissen es, dein Licht scheint in der Nacht.

Van de voorganger kregen we allemaal een engelte. De urndrager kwam naar voren en droeg eerbiedig de urn naar de begraafplaats. Wij als ouders volgden met het engeltje in onze handen geklemd. Er liepen zes stellen voor ons en twee stellen achter ons. Dat betekent er zijn negen sterrenkindjes. We namen afscheid van negen stilgeboren kindjes. Op de begraafplaats werd de urn bijgezet. De voorganger sprak de woorden: ‘Erde zu Erde, Asche zu Asche, Staub zu Staub’.

Om de beurt gooiden we een handje rozenblaadjes en een schepje zand op de urn. Om de beurt bleven we even stilstaan en tuurden we naar de met zand en rozenblaadjes bedekte urn. Om de beurt lieten we onze tranen erbij vallen. Om de beurt namen we afscheid en lieten we de as achter op deze plek.

Jari heeft samen met de andere sterrenkindjes een prachtig plekje gekregen op de begraafplaats in Münster. Ik weet niet of we ooit nog naar deze plek terugkeren. Dat hoeft ook niet, want hij heeft een plek gekregen bij ons. We denken iedere dag aan hem en we missen hem iedere dag een beetje meer.

Het gemist wordt niet minder, het wordt iedere dag een beetje meer.

Het gemis wordt niet minder. Het wordt juist iedere dag een beetje meer. Maar als er gemis is, betekent ook dat er liefde is. Deze liefde groeit. En dat is goed.

Previous Post Next Post

You Might Also Like

No Comments

Leave a Reply