Vanuit Newcastle upon Tyne reisden we naar de vallei van Glencoe in de Schotse Hooglanden. Het landschap is woest, groots, en adembenemend mooi. Glencoe is een prachtige vallei met stoere, ruige munros. Een munro is een Schotse berg met een hoogte van minstens 9.000 feet (914 meter). De vallei is bedekt met gras, mos en varens. De varens kleuren in de herfst bruin. Dus vanaf september is de vallei groen met bruine vlakken. Desondanks blijft het een mooie vallei. Door de vallei stroomt een rivier die gevoed wordt door de vele watervallen die van de bergen naar beneden vallen. En ja ook door de vele regen die hier valt. In de vallei grazen schapen, berggeiten en herten. Mooier en Schotser dan dit wordt het niet. Ohja de Schotse Hooglanders missen nog. Die hebben we hier niet gespot.
Glencoe staat bekend om zijn drie zussen, Three Sisters. Dit zijn geen munro’s, daar zijn ze niet hoog genoeg voor. Het zijn drie iconische bergen waartussen een waterval naar beneden raast. Achter de zussen is een vallei verstopt, Hidden Valley.
Three Sisters
Wanneer je Glencoe intypt op internet, komen de drie zussen tevoorschijn. In Glencoe staan drie iconische bergen: Beinn Fhada, Gearr Aonach en Aonach Dubh. Samen worden zij de drie zussen, Three Sisters, genoemd. Je hoeft niet je wandelschoenen aan te trekken of de regen te trotseren om van het uitzicht te genieten. Er is namelijk een hele parkeerplaats voor hen aangelegd. Dus je kunt net zoals de vele toeristen die hier stoppen even uit de auto stappen, of wanneer het regent even het raampje naar beneden te draaien, en een foto maken. Maar voor de echte beleving zou ik wel die wandelschoenen en je regenpak aantrekken, want van heel dichtbij zijn ze nog mooier.
Lost Valley
Deze vallei moet volgens de foto’s op internet prachtig zijn. Een groen bedekte vallei omsloten door rotsige bergtoppen. Ik kan hier een heel verhaal typen, maar wij hebben de Lost Valley, ofwel Hidden Valley, nooit bereikt. Zoals de naam: Lost Valley, al zegt, is het een verborgen vallei achter de Three Sisters.
Je kan er alleen te voet komen. Dus wij trokken onze wandelschoenen aan en gingen ervoor. In Schotland doen ze niet aan bewegwijzering van de paden. Er is zelfs geen uitlegbord met een route erop. Wij liepen als een stel makke schapen een paar andere wandelaars achterna. Zij hadden ons op de parkeerplaats verteld ook naar de Lost Valley te gaan.
Waterval hike tussen Gearr Aonach en Aonach Dubh
Op internet hadden we gelezen dat de hike goed te doen is, maar dat er af en toe wat steile stukken zijn. De hike is een heen en weer in totaal 2,5 uur. De start van de wandeling was goed te doen. We volgden de waterval naar boven. Naarmate de wandeling vorderde werd het steeds steiler. Niet zoals op internet staat: ‘af en toe een steil stuk’. Nee een constant steil stuk, waarbij we echt moesten nadenken hoe en waar we onze voeten neer konden zetten. Daarbij had de regen de paden glad en modderig gemaakt. Sommige stukken waren met rugdrager eigenlijk niet te doen. Zonder rugdrager trouwens ook niet.
Na 3,5 uur klimmen waren we nog niet eens op de helft. Henk vroeg aan een stel dat ons tegemoet kwam, hoe ver het nog was naar de Lost Valley. Zij vertelden ons dat ze op de top erachter kwamen dat ze de verkeerde route hadden genomen. De top zou nog een uur wandelen zijn. Vanaf daar kon je de bron van de waterval zien, maar dus niet de verborgen vallei.
Wij besloten dat we genoeg hadden gezien van de waterval en maakten rechtsomkeer. De waterval viel met veel geweld naar beneden. Het opspattende water maakte ons nog natter dan dat we al waren van de regen. Het geraas maakten onze stemmen onverstaanbaar en omdat we allemaal de capuchon op hadden tijdens het wandelen, zaten we in onze eigen wereld. Maar af en toe was het een momentje droog en konden de capuchons af. Dan keken we elkaar aan en konden we toch een beetje lachen om de hele situatie.
Samengevat hebben we vandaag én de bron van de waterval én de Lost Valley niet gezien. We hebben alleen de denderende waterval gezien, gevoeld en gehoord tussen de zussen Gearr Aonach en Aonach Dubh gezien. Mooi, maar niet ons doel. Wat wij ervan hebben geleerd? Doe voor vertrek de route check.
Hike Lost Valley
De volgende dag gingen we volledig voorbereid op pad. We wisten waar we moesten starten en we hadden de routebeschrijving opgezocht. Het zou helemaal goed komen. De hike was goed te doen met af en toe wat steile stukken. Deze wandeling ging iets minder dicht langs de waterval. De paden waren ook beter begaanbaar.
Op een gegeven moment moesten we de rivier oversteken. Dit hadden we ook op internet gezien. Echter konden we het punt niet vinden waar we de rivier over moesten. Er moesten ergens stapstenen zijn, maar de stapstenen waren verdwenen. Een wandelaar vertelde dat door de hevige regenval in de laatste drie dagen de stapstenen onder water stonden. Ze hadden geprobeerd de rivier over te steken, maar ze stonden tot hun middel in het water. Niet te doen, want het water is super koud en de stroming was heel sterk. Een andere manier om de Lost Valley te bereiken, is er niet. De rivier moet overgestoken worden. Er zat niets anders op om weer rechtsomkeer te maken. Dus doe voor vertrek naast de routecheck ook de waterstandcheck.
Mijn hoofd vindt het altijd lastig wanneer we ergens aan beginnen en als het blijkt dat we het doel niet kunnen bereiken (letterlijk in dit geval). Ik had het onderkomen op deze plek speciaal voor deze vallei geboekt. Toen Henk zei dat alleen de waterval ook fotowaardig is, Charlot mij een stuk chocoladekoek gaf en Lucas vrolijk een liedje zong over het schaap, was het al een stuk minder erg. De zon kwam zelfs nog even door. Dit belichtte datgene wat ik wel had. Het is goed zo. Amen.
Wij hebben tussen de drie zussen in gewandeld. Dit was nat, mooi en zeker de moeite waard. De Lost Valley hebben we lekker droog met chips op de bank bewonderd op internet. Prachtig.
Airbnb Onich
Via Airbnb hadden we een onderkomen geboekt in Onich; dit ligt tussen Glencoe en Fort William. De perfecte uitvalbasis voor de dingen die wij graag wilden bezoeken: Lost Valley, Three Sisters en de Glenfinnan viaduct.
Wij hadden een overnachting in de buurt van Glencoe en Fort William gezocht. Dit gebied is heel toeristisch. Zowat ieder huis heeft een onderkomen dat ze kunnen verhuren aan gasten. Plek zat, zou je denken. Maar zowat alles was volgeboekt: no vacancies. Gelukkig hadden wij ruim van te voren geboekt en een prachtig onderkomen geboekt in Onich.
No Comments