Familieweekend

Met Hemelvaart gingen wij een lang weekend naar Schoonloo. Daar verbleven we in een kampeerboerderij met de hele familie Koning. Niet alleen met mijn ouders, zussen, broer, zwagers en neefjes. Maar ook met mijn ooms, tantes, nichten en al hun aanhang met kinderen. In totaal ongeveer 40 man waarvan 11 kinderen in de leeftijd tussen 0 en 5 jaar. ‘Heftig’, hoor ik jullie denken. Ja, dat was het ook wel.

Twee van mijn nichten zijn zwanger, ik al 10 weken niet meer. Dat vond ik vooral heftig. Ik had daar ook rond willen lopen met mijn 27 weken zwangere buik. Daar heb ik af en toe even om gehuild. Na een knuffel, een wandeling, een spelletje of een fietstocht ging het alweer stukken beter.

Bos, heel veel bos.

Mijn tante was helemaal enthousiast over de omgeving. ‘Anniek moet je zien hoeveel bos ze hier hebben’. Enthousiast wees ze drie grote bosgebieden aan op de kaart. Eigenlijk heb ik een hekel aan bos. Ik heb dat van mijn vader geërfd. Bos benauwd mij. Ik vind het eentonig en donker. Geef mij maar bergen of heuvels met weidse uitzichten. Maar goed, dat hebben ze in Schoonloo niet.

Wanneer de kinderen hun middagdutje deden, werd er gewandeld en gefietst. Een groep ging geocachen in het bos, een groep ging het wolvenspoor wandelen in het andere bos, een groep ging wielrennen door het bos en een groep bleef op de kampeerboerderij dat overigens ook in het bos staat.

Ieberenplas

Verscholen in één van de bossen ligt een plas: de Ieberenplas. Deze plas heeft een zandstrand en je kan er een frisse duik nemen. Alle 11 kinderen werden heel enthousiast van dit zand en water. Tussen de slaapjes door fietsten we dus naar deze plas. De fietstassen zaten vol met schepjes, emmers en zwemluiers. De vaders en moeders stonden met hun opgekrulde broekspijpen in het water om op hun kinderen te letten, de kinderen speelden in het water en in het zand, en de nichten zonder kinderen bekeken dit tafereel van een afstandje zodat ze niet nat werden van het spetterende water en geen last hadden van het zand dat wild in de emmers werd geschept.

Wanneer de zon achter de wolken verdween, pakten we alles weer in en fietsten we terug naar de kampeerboerderij. Hier werd er verder gespeeld met de sensorische speelrijst. Ik had een sensorische bak gemaakt met het thema: in mei leggen alle vogels een ei. Ook de volwassenen speelden stiekem met de speelrijst. Snap ik wel. Even ontprikkelen.  

Kampeerboerderij

De kampeerboerderij is zoals een kampeerboerderij. Te weinig toiletten en douches, een grote keuken met een gebruiksaanwijzing voor de afzuigkap, bedden die voor geen meter liggen met plastic matrassen en te hoge kussens, in iedere slaapkamer eenzelfde lelijk schilderijtje, lange gangen met een krakende vloer en sensoren op de lampen waardoor iedereen wakker wordt wanneer er iemand over de gang loopt, en (on)gezellige zitjes met stoelen waar je een zere rug in krijgt. Voor de rest was het prima.

Het was een druk en intens (ik hou niet van dit woord, maar ik gebruik hem nu toch) weekend. De kampeerboerderij was prima en de omgeving oké. Na het weekend had ik hoofdpijn, oorsuizen en bekkenpijn. Gelukkig kon ik maandag de hele dag bijkomen. De gezelligheid, de wandelingen, het spelen van de vele spelletjes en de Ieberenplas maakten alles goed. Kortom het was een fantastisch weekend.