Met de bolderkar, buggy en draagzak, de S-Bahn en de boot reisden we in drie dagen door de kleinste deelstaat van Duitsland. Ondanks dat ze 60 km van elkaar verwijderd liggen, vormen Bremen en Bremerhaven de deelstaat Bremen. De rivier de Weser verbindt de twee steden met elkaar. Voor de tweede wereldoorlog heette Bremerhaven, Wesermünde. Na de oorlog werd het Duitse land verdeeld onder Amerika, Groot-Brittannië en de Sovjet-Unie. Het noorden was in handen van Groot-Brittannië, behalve Bremen en Wesermünde. Zij werden toebedeeld aan Amerika. Amerika heeft toen voor het gemak de naam Wesermünde veranderd naar Bremerhaven.
Bremer stadsmuzikanten
Terug naar die bolderkar, buggy en draagzak. We gingen dus met de vier neven, van nul, één, drie en vier jaar oud, naar Bremen. Opa, oma, mijn oudste zussen, één van mijn zwagers en mijn man gingen ook mee. Natuurlijk gingen we op zoek naar de Bremer stadsmuzikanten. Dit sprookje gaat over een ezel, hond, kat en haan. Alle vier afgeschreven huisdieren. Samen lopen ze weg, om hun geluk te zoeken in Bremen. Het sprookje loopt goed af, maar Bremen halen ze niet. Al beweert de stad iets anders. Er is namelijk bewijs gevonden dat de Bremer stadsmuzikanten toch de stad hebben bezocht, er zijn hier namelijk botten van de ezel gevonden.
Schnoor
Wij vonden dit middeleeuwse deel van de stad zo mooi, dat we het twee keer bezochten. Schnoor is het oudste stadsdeel van Bremen. Dit deel is bekend vanwege zijn charmante nauwe steegjes en gekleurde vakwerkhuizen uit de jaren 1500 tot 1800. Dit deel is redelijk ongeschonden uit de oorlog gekomen. De beschadigde huizen zijn liefdevol gerestaureerd. Sommige straten zijn zo smal dat je met gestrekte armen de huizen links en rechts kan aanraken. De prachtige kleine huizen staan als parels aan een ketting/snoer geregen. Deze vergelijking heb ik niet zelf bedacht. Schnoor komt uit het plat Duits en betekent Schnur. Naar het Nederlands vertaald betekent dit snoer, als in de zin van koord waaraan je kralen rijgt.
Marktplatz
Op Marktplatz vind je het raadhuis, dat van 1405 tot 1410 gebouwd werd; de St Petri Dom, uit het jaar 1100; de Bremer Roland, uit 1404; en sinds het jaar 1035 de Ischaa Freimarkt. ‘Es ist ja Freimarkt,’ ook toen wij er waren. De mannen haalden hier een Bratwurst en de neven gingen in de draaimolen. Daarna bezochten wij de Liebenfrauenkirche. In deze kerk kan je (tot 11-11-2024) zalig schommelen, maar wel op eigen risico. Deze hemelschommel hangt aan een touw van 14 meter lang. Een fantastische ervaring, voor jong en oud.
Böttcherstrasse
Deze straat verbindt als sinds 1317 de Weser met de binnenstad. Destijds heette het nog de Hellinchstrate. In 1800 kreeg het de naam Böttcherstrasse, omdat er toen veel Böttcherhandwerk, het maken van houten vaten, plaats vond. In 1900 werd de haven verplaatst en werd de straat steeds minder belangrijk. Maar in 1922 kwam Ludweg Roselius. Hij was de uitvinder van de cafeïnevrije koffie HAG. Hij kocht huis nummer 6 om hier zijn administratiekantoor te vestigen. Daarna kocht hij steeds meer huizen in de straat op. Hij liet twee architecten en een kunstenaar de huizen ombouwen tot prachtige bakstenen architectuur hoogstandje. Hier vind je ook het huis met het porseleinen klokkenspel en ook de zeven luie bronnen. Dit stellen de zeven luie zonen voor van een boer uit Bremen. Zij vonden in Bremen geen werk en trokken de wijde wereld in. Zij kwamen terug met heel veel kennis en ervaring. Met deze kennis en ervaring moderniseerden zij het boerenbedrijf. Wanneer je goed kijkt naar deze fontein, zie je ook de stadsmuzikanten. De neven hadden alleen maar oog wat er zich in het gebouw achter de bron afspeelde. Hier werd namelijk snoep gemaakt.
Das Viertel
Net buiten de binnenstad vind je ‘das Viertel’, zoals de Bremer*innen het noemen. Een hippe gekleurde wijk met graffiti en streetart. De meeste gebouwen komen uit de 19e eeuw. In de jaren 30 zou een deel van deze wijk gesloopt worden, omdat er plannen waren voor het bouwen van een nieuwe brug. Hierdoor liep de wijk leeg en kwamen veel panden leeg te staan. Uiteindelijk gingen de plannen niet door en maakten de krakers die in de leegstaande panden woonden, er een kleurrijke wijk van. Nu wonen er de de Bremer-hipsters. Hier drinken zij hun haver-cappu waarna ze verder fietsen op hun bakfiets om hun kinderen van de vrije school te halen. Deze wijk vonden wij echt een verrassing. De neven trouwens ook, want er is een hele leuke speeltuin.
Bremerhaven
Daar waar de Weser uitmondt in zee, ligt Bremerhaven. Eerst lag deze haven in de stad Bremen. Maar toen verzandde de Weser en konden de schepen de haven niet meer bereiken. Daarom kocht Bremen in 1827 percelen in de Noordzee. Meneer van Ronzelen leidde het bouwproject. In 1830 was de haven af. Deze haven kreeg de naam oude haven toen de nieuwe haven af was. In de havens is geen verschil tussen eb en vloed, want de projectleider ontwierp en bouwde er ook sluizen. Daarna werden er gebouwen neergezet, toen nog een vuurtoren en uiteindelijk ook een spoornetwerk.
Vanuit Bremen kon je vanaf 1857 het schip nemen naar New York met de rederij Norddeutscher Lloyd. Er voeren vier grote stoomschepen. In deze tijd was dit de plek waar vanuit je naar Amerika kon emigreren. Nu is het de plek waar er jaarlijks miljoenen auto’s en vrachtwagens worden in- en uitgevoerd. Wij voeren een uur door de haven. Heel interessant om te zien hoe duizenden auto’s op enorme vrachtschepen worden gereden. Daarna liepen we een ronde door de stad.
Met de trein naar Hamburg
Toen we Bremen en de haven hadden gezien, pakten we de trein naar Hamburg. We aten daar, je raadt het al, een hamburger. Daarna gingen we naar de hoogste gewelfde futuristische roltrap van Europa in het Elbphilharmonieen. Bovenin dit theatergebouw heb je een fantastisch uitzicht. Om 12.00 uur beluisterden we het carillon van de St. Nikolai.
Tot slot bezochten we de Alte Elbtunnel. De start van de bouw van deze tunnel startte in 1907 en was in 1911 af. Het was de eerste tunnel onder een rivier door op het Europese continent. Het had als doel om de havenarbeiders een veilige en snelle weg naar hun werk te bieden. Nu kunnen voetgangers en fietsers nog steeds gebruik maken van deze 426,5 meter lange tunnel.
No Comments